صبح امید

امام صادق علیه السلام می‌‌فرماید:

روزی امام علی علیه السلام در جمع یارانش نشسته بود که مردی آمد و گفت:« ای امیرالمؤمنین، من با غلامم عمل ناشایستی انجام داده‌ام؛ گناه مرا پاک کن.» امام به او فرمود:« به خانه‌ات برگرد. شاید عقلت را از دست داده‌ای و هذیان می‌گویی.» مرد رفت ولی فردا برگشت و سخنش را تکرار کرد.

امام نیز همان پاسخ دیروز را داد؛ تا اینکه پس از چهار بار اعتراف، به او فرمود:« رسول خدا صلی الله علیه و آله برای کار تو سه نوع کیفر مشخص کرده است؛ یکی ضربه با شمشیر، دوم پرتاب از بالای کوه با دست و پای بسته، سوم سوزاندن با آتش. هر کدام را که خواهی انتخاب کن.»

مرد پرسید:« کدام‌یک سخت تر است؟»

امام فرمود:« سوختن با آتش.»



او نیز پذیرفت، برخاست دو رکعت نماز خواند و در حال تشهد چنین گفت:« بار خدایا! می‌دانی من چه گناهی مرتکب شده‌ام و به خاطر ترس از عذاب آخرت، نزد وصی پیامبر و پسر عموی او آمده‌ام و از او خواسته‌ام مرا پاک کند؛ او مرا میان سه کار مخیر ساخت، من نیز شدیدترین مجازات را برگزیدم. بار خدایا! از تو می‌خواهم که آن‌را کفاره گناهانم قرار دهی و در آخرت مرا با آتش دوزخت نسوزانی.» آنگاه گریان برخاست، کنار گودال آتش نشست و به آتش شعله ور خیره شد. امام و یارانش همگی گریستند.



آنگاه امام به او فرمود:« برخیز که فرشتگان زمین و آسمان را گریاندی. خداوند توبه‌ات را پذیرفت. دیگر هرگز چنین گناهی مرتکب مشو.»








پاسخ:پس بياييم وقدرخداي مهربون رو بيشتربدونيم!! ممنونم دوست با وفا!!